Βότανα – Aν ανατρέξουμε στο Αγγλικό λεξικό της Οξφόρδης στο λήμμα “Βότανα” διαβάζουμε:
“βότανα είναι όλα τα χρήσιμα φυτά των οποίων, τα άνθη
τα φύλλα,
ο κορμός,
οι μίσχοι και
οι ρίζες χρησιμεύουν ως θεραπεία ή τροφή χάρη στο άρωμά τους ή με οποιονδήποτε άλλο τρόπο”
Έτσι λοιπόν πολλές φορές ανακαλύπτουμε πως πίσω από κάποια θαυματουργή θεραπεία κρύβεται ένα πολύτιμο βότανο.
Ένα βότανο που κάποιοι λίγοι γνώριζαν και κάποιος το χρησιμοποίησε.
Εξ άλλου στην αρχαιότητα δεν υπήρχε ο διαχωρισμός που υπάρχει σήμερα σε φρούτα,
λαχανικά,
χόρτα,
ζιζάνια.
Απλώς το κάθε βότανο είχε τις δικές του ξεχωριστές ιδιότητες.
Και διαβάζουμε ότι ο Ησίοδος πολλές φορές συμβούλευε τους Αθηναίους
“να τρώνε συχνά τσουκνίδες ώστε να θωρακίζουν τον εαυτό τους έναντι όλων των ασθενειών του έτους”
Και
ο Ιπποκράτης συμβούλευε τους ανθρώπους – “να προσθέτουν πολλά βότανα στα φαγητά τους για
να χορταίνουν γρήγορα και εύκολα χωρίς να αναγκάζονται να τρώνε μεγάλες ποσότητες από κάτι, το οποίο είναι άκρως επιβαρυντικό για την υγεία.
Η πολυφαγία δεν ωφελεί” έλεγε.
Και
Γιατί να αντλούμε από την πηγή των προγονικών γνώσεων;
Γιατί…
Οι εθνοβοτανολόγοι απαντούν σθεναρά : 24 000 φυτά χρησιμοποιούνται στην παραδοσιακή ιατρική σε ολόκληρο τον κόσμο.
Και δύο Αμερικάνοι “τενόροι” της εθνοφαρμακολογίας ο Paul Alan Cox, Ph.D. και ο Michael J. Balick, Ph.D , συμφωνούν και επαυξάνουν:
Όταν οι λαοί ζουν εδώ και πολλές δεκαετίες σε περιοχές όπου η χλωρίδα ποικίλει και μεταδίδουν τις συνταγές τους από γενιά σε γενιά η χρήση ενός θεραπευτικού φυτού παρέχει τόσες ορθές πληροφορίες όσες και οι κλινικές δοκιμές μεγάλης κλίμακας.
Με το πέρασμα των αιώνων , οι λαοί επέλεξαν τα πιο δραστικά φυτικά είδη και απέρριψαν τα τοξικά φυτά.
Και ο Pierre Potier αφηγείται : “Στην Νέα Καληδονία, ένας φίλος φαρμακολόγος, ο Τεό Τορνελιέ, γνώριζε πολύ κόσμο στο νησί.
Χάρη σε αυτόν συνάντησα έναν θεραπευτή κατά τη διάρκεια μιας αποστολή μερικών εβδομάδων στο πρωτογενές δάσος.
Ο Τεό Τορνελιέ μου έδειξε ένα παράκτιο φυτό που θεράπευε τη φλεγμονή των γαγγλίων.
Παρόμοιο με μεγάλο φασόλι αυτό το είδος ονομάζεται Canavalia maritime
Από αυτό βγαίνουν οι ήδη γνωστές καναβαλίνες-Canavanines” και συνεχίζει:
“Στην εθνοβοτανολογική έρευνα , πρώτα από όλα πρέπει να πιστεύεις στην θεραπευτική δράση και έπειτα να την αποδεικνύεις επιστημονικά
Πολλά φάρμακα ανακαλύφθηκαν χάρη στην παρατήρηση παραδοσιακών πρακτικών.
Το κινίνο στους Περουβιανούς,
η αρτεμισινίνη στους Κινέζους,
η ρεζερπίνη στους λαούς της Ινδίας…
Και η διγιταλίνη στους Άγγλους! 1785″
Παρακολουθούμε λοιπόν , πως εδώ και αιώνες οι άνθρωποι με τον ίδιο τρόπο που χρησιμοποιούσαν τα είδη του φυτικού βασιλείου ως τρόφιμα για να θρέψουν το σώμα, με το ίδιο τρόπο τα χρησιμοποιούσαν και ως ιάματα για να θεραπεύσουν και το σώμα.
Οι ερευνητές τα τελευταία χρόνια με το πλήθος των ερευνών παρατήρησαν και επιβεβαίωσαν, όλες αυτές τις γνώσεις και πρακτικές που έχουν φτάσει σε μας σήμερα από τα βάθη των αιώνων – και ναι,
– τα φυτά έχουν πλήθος θρεπτικών ουσιών που προάγουν την υγεία και
– κάθε βότανο περιέχει μοναδικούς συνδυασμούς συστατικών που του δίνουν τις ιδιαίτερες θεραπευτικές του ιδιότητες.
Μερικά παραδείγματα τέτοιων ουσιών είναι:
οι πικρές ουσίες – ωφελούν και βελτιώνουν το συκώτι,
βελτιώνουν το μεταβολισμό,
προωθούν αισθητά τη συνολική διαδικασία της πέψης,
διεγείρουν την έκκριση των υγρών της χολής και του παγκρέατος,
βελτιώνουν την πέψη λιπών, πρωτεϊνών, λευκωμάτων,
ελαττώνουν την αίσθηση φουσκώματος,
εμποδίζουν τις διαδικασίες ζύμωσης και σήψης που αναπτύσσονται στο έντερο.
σαπωνίνες – με ήπια ορμονική δραστηριότητα , με ισχυρές αντιμυκητιασικές,
αντιβακτηριακές και μαλακτικές ιδιότητες,
ισχυρότατα φυσικά αντιβιοτικά!
τα φλαβονοειδή – με πληθώρα βιολογικών ιδιοτήτων , όπως ισχυρές αvτιφλεγµoνώδεις
καρδιοπροστατευτικές,
αντικαρκινικές,
σπασμολυτικές,
αντιαλλεργικές,
διουρητικές,
ανθελμινθικές και
ισχυρές αντιοξειδωτικές ιδιότητες.
οι ταννίνες– φαινολικές ενώσεις με πικρή και σκληρή γεύση ,
ισχυρότατες επουλωτικές ουσίες ,
φυσικά αντιοξειδωτικά , με ισχυρές στυπτικές , αντιφλεγμονώδεις και
αντιβακτηριακές ιδιότητες
– Σήμερα πολλά φαρμακευτικά φάρμακα που χρησιμοποιούνται στην καθημερινή πρακτική βασίζονται σε βότανα.
Η φαρμακοβιομηχανία εκχυλίζει και συνθέτει απλά δραστικά συστατικά από βότανα , τα οποία στη συνέχεια παρασκευάζονται σε μεγάλη κλίμακα.
Παραδείγματα τέτοιων φαρμάκων είναι η ασπιρίνη, με βάση το φλοιό της ιτιάς και οι καρδιακές γλυκοσίδες, διγοξίνη και ψηφικοξίνη
Τα φυτικά φάρμακα, από την άλλη πλευρά, λαμβάνονται από ένα μέρος ολόκληρου του φυτού π.χ. φύλλα, ρίζες, μούρα, και περιέχουν εκατοντάδες φυτικά συστατικά.
Οι βοτανολόγοι πιστεύουν ότι η χρήση ολόκληρου του βοτάνου έχει πιο ισορροπημένο και ασφαλέστερο αποτέλεσμα.
Αυτή η πεποίθηση προέρχεται από την τεχνογνωσία της βοτανοθεραπείας που μας παραδόθηκαν από προηγούμενες γενιές, αλλά και στις μελέτες και έρευνες πολλών σύγχρονων βιολόγων, βοτανολόγων και φαρμακολόγων.
Ένα παράδειγμα για την υποστήριξη της χρήσης ολόκληρου του βοτάνου είναι τα διουρητικά
Τα διουρητικά, φάρμακα που αυξάνουν τη ροή των ούρων, μειώνουν σημαντικά τα επίπεδα καλίου στο σώμα, τα οποία πρέπει να αποκατασταθούν χρησιμοποιώντας συμπληρώματα καλίου.
Οι βοτανολόγοι, ως ισχυρό διουρητικό χρησιμοποιούν τα φύλλα της πικραλίδας
Τα φύλλα της πικραλίδας περιέχουν κάλιο, το οποίο φυσικά αντικαθιστά αυτό που χάνεται, διατηρώντας την ισορροπία στο σώμα, προλαμβάνοντας αρνητικές παρενέργειες
– Εμείς μετά από όλα αυτά ας απολαύσουμε ένα χαλαρωτικό μασάζ με λάδια και αιθέρια έλαια βοτάνων.
Πρώτα-πρώτα χαιρόμαστε ένα χαλαρωτικό μπάνιο με αιθέρια έλαια
Αφού σκουπιστούμε με μια βαμβακερή πετσέτα, απλώνουμε στο σώμα μας με ελαφρύ μασάζ, το λάδι που θα έχουμε ετοιμάσει από πριν και το οποίο θα αποτελείται από:
– 50ml αμυγδαλέλαιο σαν λάδι βάσης και προσθέτουμε
– 5 σταγόνες αιθέριο λεβάντας
– 3 σταγόνες περγαμόντο
– 3 σταγόνες νερολί-άνθη νεραντζιάς και
– 2 σταγόνες γιασεμί.
Μετά το μασάζ πάμε για ύπνο σε ένα σωστά αεριζόμενο δωμάτιο.
Κείμενο και επιμέλεια κειμένου:thalia-botanologia.gr
